YOLLARINA GÜL DÖKERİM

[mazlum]

Yolarına gül dökerim

Al ömrümü yoluna, değme bana yarama
Bağında bahçevan-ı, sevme artık gülünü
Azat et saçlarını, bırak - bırak tarama
Çağırsınlar özgürce, sabah seher yelini.

İsmimi göklere yaz, bir daha silinmesin
Sevdamızı sularız, kimsece bilinmesin
Mevlâ’nın huzuruna, bizimle gelinmesin
Kıyamette beraber, dök gözyaşı selini.

Çiçeği dalda güzel, yağmur suyu içmeye
Kervanın yüreğimde, engelleri geçmeye
Güneşteki hasadım, beraberce biçmeye
Saçlarımda yıldızlar, bükmüşlerse belini.

Rüyalarda aradım, düşümü hayra yordum
Zemheriler söndürdü, ateşimi ben kordum
Özgür uçan kuşlara, semada seni sordum
Gönlümün sarayında, buldum güzel gelini.

Bırakma beni yolda, seyyah olup gezelim
Yolumuzun üstünde, engelleri sezelim
Mazlum’ca ömrümüzün, rotasında tezelim
Terketme hiç yüreğimi, geçelim yad elini.

05.06.2007

www.mazlumzengin.com