SAHRABETİS'TEN

[sahrabetis]

Artık




Uyandım uykumdan,
kendi başıma kaldım yine
ve düşündüm uzun uzun ;
Neden böyle yaptım diye .
Yasağın ve günahın
o başdöndüren çekiciliği ,
hep daha fazlasını isteyen
tutkulu bir beden
ya da belki
aşkın kan kırmızısıydı
beni içine çeken .
Sonuna kadar yaşanan acı,
kan kokan kıskançlıklar ,
nedensiz yere sahiplenmenin anlamsızlığı ...
artık hepsi ne kadar da anlamsız geliyor .
Alev alev yanan beden ,
sevdiğinden uzaklaştıkça soğuyor,
külleniyor .
Külleri havaya uçurma vaktidir .
Nereye gideceğini düşünmeden ,
savrulmasını izleme vakti .
Yeniden alevlenmesini ne kadar da isterdim ,
mesafelere aldırmadan ,
hep yanımda olduğunu düşünerek ve bilerek
alev alev yanmayı ...
Olmuyor ...
Göz görmeyince gönül soğuyor ,
gönül soğuyunca ,
beden istemiyor yanmayı ,
aşkın ateşiyle tutuşmayı .
Dedim ya sevdiğim ,
gülüşünü duyamadıktan
seni göremedikten sonra
bu beden sen kokmuyor .

SAHRABETİS

[sahrabetis]

Çaresiz

Kolay mı sanıyorsun ?
Hergün görüp de seni ,
istediğince konuşamamak ,
dokunamamak ve
hissedememek seni ...
Kolay mı peki ,
"yaşar ne yaşar ne yaşamaz " misali
var yok arası kaybolup gitmek
bu dünyada .
Kolay değil gülücüğüm ,
sensizlikle boğuşurken uyanıkken ,
ve seninle boğuşurken hayallerimde ,
"gitme , kal " demek ,
hiç kolay değil .
Hani uykudaymışım da ,
uyanınca düzelecekmiş herşey ,
ama değil .
Ben hiç uyumuyorum ki gülücüğüm ,
Olur da seni rüyamda göremem diye .
Hayallerime hapsetmişken seni,
vazgeçer miyim kolay kolay
bana verdiklerinden ?
Sen belki bilmiyorsun ama ,
ben bir nehir gibi
her zaman sana akıyorum .
Aktıkça sularım ,
denizine kavuşmak için çırpındıkça ,
hep engelleniyorum .
Durduruyor beni benliğim ,
ondan da nefret ediyorum ,
sensizlikten nefret ettiğim gibi.
Sensizliği istemediğim gibi ,
onu da istemiyorum . Ben ,
ben olmak istemiyorum ki artık ,
sen olmak istiyorum .
O engin , mavi denize ulaşıp ,
seninle olmak istiyorum .
Ama sen kal sağlıcakla
Çünkü ben artık gidiyorum .
Nereye bilmem ama
Denizin olmadığı yere gidiyorum .
Uykularıma kavuşmak
Ve
Sevmediğim benliğimi bulmak için gidiyorum .
Kısacası gülücüğüm ,
Beklediğim
Ama
Hiç istemediğim sona gidiyorum .

sahrabetis

[sahrabetis]

KAYIP KADIN


Yine kayıp gecelerden birini yaşıyorum , sevdam ellerimde .
Yüreğime serptiğin ayrılık acısı
ılık ılık işliyor kalbime ,
konuşamıyorum ... sadece ağlıyorum .

Biliyorum bir gün daha yaşayacak bu yürek sensiz
ve biraz daha yaklaşacak ölüme çaresiz ,
sana yazılan her satırın anlamını yitirişine şahit olacak
bu bedendeki zavallı kimsesiz ...

Oysa sır bahçemizin en güzel çiçeklerini yetiştirmiştik sevgimizle ,
her gün umutla beslemiş , aşkla yeşertmiştik fidanları tane tane
güneşin ışıkları yetmezken ısıtmaya
sevdanın ateşi yetmişti bahçeyi canlı tutmaya .

Neler yaşamıştı bu yürekler sevgili ...
Kan olmuş , can olmuştu adeta her nefesimizle
ete kemiğe bürünmüştü sevdanın anlamı .
Bir sen bir de ben vardık yaşamak için sonsuz mutluluğu ...

Oysa şimdi bir avuç kara toprak var üstünde
benimse gözlerimde bitmek tükenmek bilmez yaş .
Üzülme sevdanın bedene bürünmüş tarafı ,
çok geçmez gelirim yanına elimde bir gül bir de aşkın anlamı ...

SAHRABETİS