Padişah ve yalan...

[ctemiz]

Padisahin biri,

-'Bana yalan soyleyebilene bir kup dolusu altin verecegim!' demis. Yalancilar, hemen saraya kosusturup baslamislar yalana;

''Bir kus, aslani kapip yuvasina goturdu.''

''Bunun neresi yalan?.. Kus kartaldir, arslan da kuzu kadar minik bir yavru. Kapti mi goturur tabii!..''

''Komsu ulkede bir esegi kral yaptilar!..''

''Ulkenin krali, pencereden bakinirken tacini dusurmus. Tac da pencerenin altindaki esegin basina gecmis. Tac kimin kafasindaysa, kral odur tabii!..''

''Padisahim, ben gokyuzune bir ok attim. Alti ay sonra geri dondu!''

''Senin ok bir agacin ustune dusmustur.

Agac, sonbaharda yapraklarini dokunce, takilacak yer bulamayip yere inmistir.''

Boylece padisah, her yalana gercek bir bahane bulmus ve kimse padisaha bu yalandir dedirtememis.

Ama bir gun Kayserili gelmis;
''Padisahim, sen benim babamdan borc olarak bir kup dolusu altin almistin. Simdi geri almaya geldim. Yalandir dersen odulumu ver.
Yalan degil dersen borcunu ode!..''

[mazlum]

Kayseri'li zekası bu işte Dedem paylaşımına çok teşekkürler ederim Hikaye ve şiirlerinin devamına diyorum