Gül Sensin (Şiir)
Tarih: Friday, February 05 2010 @ 23:39:43 EET
Konu:




Gül sensin

Gönlümdeki güneş, gözümün nuru
Sinemdeki bağda, çiçek gül sensin
Bir köy çeşmesinden durusun duru
Bana bahş-edilen, güzel kul sensin

Türkü oldun dilim sinem mahfoldu
Aklım kollanmada silme aşk doldu
Sen gelince yürek, yangın kor oldu
Mangaldaki kalbim, ateş kül sensin

Beni mülkün yaptın, vatanın yurdun
Aklım çaldın gittin, bazende yordun
Çatlayan topraktım yağmurla sordun
Bağımdaki çamur, toprak - kil sensin

Yüreğimde rahmet dizimde derman
Hakimin kırdığı,  kalemden ferman
Türküyle - şiirle, kalplerden harman
Gözlerimden akan, bende sel sensin

Gün oldu, sevmeler, kavgalar ettik
Engebeler - dağlar, sarp-lara gittik
Gün oldu, yorulduk, serildik bittik   
Tenimde dolaşan, can-da el sensin

Halime hal oldun, yoluma yoldaş
Omuzladın yüküm, canda arkadaş
Ayrılma-lar oldu, bazen de sırdaş
Uzaklara gittin, rüzgâr, yel sensin

Yüreğim nadasta, toprakla coştun
Heran ayak bende, bilendin boştun
Zemheride hasat, kavruldu  koştun
Kavrulan hasada, kazma bel sensin

Hasretlik derdiyle tutuştum yandım
Rüzgârlarla kokun, içtimde kandım
Yatağımdan kabus, oldum uyandım
Aklım, zaya saldın, artık del sensin

Yıldızlara bakıp, selam gönderdim
Günebakan gibi ,yüzüm dönderdim
Gözler uzaklarda, bakıp gül derdim
Hasret türküleri, yazdım gel sensin

Bülbül güle, güller, dala, ben sana
Özüm sana kırgın, selam ver bana
Aklım şaştı, sinem, yandı her yana
Ben sıramı verdim şimdi mel sensin

Takatsiz mecalsiz, yolda yorgunum
Gözler benden sorar sana vurgunum
Bu can sana derman sende sargınım
Canda canan özde sevdam hal sensin

Sevdam–sevdan türkü olduk dillere
Arka döndük, közden, kalan küllere
Sen - den bahar geldi, küsen güllere
Çıkma yüreğimden çıkma kal sensin

Sevgim, filizlendi, kalpten dal oldu
Tadından doyulmaz, şerbet bal oldu
Dünyadan gözümle, tek ahval oldu
Yüreğimde sevgi, sensin, dal sensin

Günler geldi donduk, zemheri kışta
Sevgiler buz tuttu, kalpten çıkışta
İlmek – ilmek halı, kilim nakışta
Üstümüzde aba, çulsun, şal sensin

Yazgın bana yazmış, yüce yaradan
Güneş, nurdan yana, sakın karadan
Tadına doymadım, gezdim sıradan
Mazlum leblerinle, serbet bal sensin

05 02 2010 Saat 16: 40

Mazlum Zengin



Gönderen Mazlum Zengin Web Sitesi
http:/www.mazlumzengin.com

Bu Hikayenin URL'i:
http:/www.mazlumzengin.com/modules.php?name=News&op=NEArticle&sid=498