Sözümde yalan yok canı cananım
Bana yar-yan olan, özünü sevdim
Yürekteki bağda, gülüm sultanım
Bana baygın bakan gözünü sevdim
Uzaklardan değil, yakar hasretin
Damla damla öze, dolar hasretin
Günümde, gecemde sözün sohbetin
Dilden bal damlayan sözünü sevdim
Yollar gittim adım-adım yoruldum
Seni gördüm bana doğdun duruldum
Karlı dağlar aştım, hakka soruldum
Zemherimde yakan közünü sevdim
Umut tükenmişti son görünmüştü
Hak melek gönderip ağın örmüştü
Mezarım kazdırıp gelip görmüştü
Güneş gibi doğan, yüzünü sevdim
Sevgim katmerlendi arttı günbegün
Üzgünde kabuslar uyandım her gün
Sevincinde yoldaş bazen üzdüğün
Sana yakışmayan, üzünü - sevdim
Gahi bulutlardan, gahi enginde
Ben dünyamı buldum gözün renginde
Acı poyraz durdu, sen geldiğinde
Hazan yaprağında güzünü sevdim
Gün oldu sevindik gün oldu coştuk
Gün oldu el-ele, - delice koştuk
Ağladık, üzüldük bentlerde boştuk
Gözden akan yaşın hüznünü sevdim
Seni mısralarda kestim ben biçtim
Şiir yazdım hece, heceden geçtim
Bir gül bahçesinde ben seni seçtim
Mazlum’a yazdığın türkünü sevdim
10 03 2009
Mazlum Zengin
Mazlum Zengin
mazlum
