Taşları yosun tutmuş
Ağırlığı toprağı çökertmiş
Bir bahçe duvarına yaslandım usulca
Konuşmaya başladı ansızın
"Uzun zamandır kimse oturmadı gölgemde
Başını koymadı yastık niyetine
Artık koyunlar, keçilerde atlamıyorlar üstümden
Ne bir ses,
Ne bir nefes duyuyorum
Kendi ağırlığımdan yıkılıyorum
"Taşlarım bu tarladan toplandı keşkereklerle
Bir delikanlı
Ve bir gelin tarafından
Yaklaşık bir asır önce
Karasabana takılan,
Çapalarla sökülen taşlar toplandı tek-tek
Eklediler üstüste
Onlarca yıl kaldım ayakta dimdik
Her yıl onarıldım, yenilendim
Ta ki o delikanlı ve gelin gidinceye kadar
Mazlum Zengin
Mazlum Zengin
mazlum
