Bakma benim katı göründüğüme
Gözyaşlarım hep akar benim, silmem
Renkli laflar bana göre değil
Kıvırmaları, ağam, paşamı bilmem
Yapmacık gülümsemeler,
Dost görünüp, insan sıfatına bürünüp,
Sırttan hançerlemeyi hiç bilmem.
Bakma benim güçlü göründüğüme
Sen bunu hiç görmesende,
Silahı sevmedim, asla da sevmem
Gücüm kalemimdedir benim
Lafım eğri büğrü değil,
Toprağını seven bir servi gibi dimdik
Öyle söylediğin her lafıda yemem.
Bakma benim kalemimin maviliğine
Bazen dizginlenmez bir deli taydır
Kızdırmaya hiç gelmez
Gülümser ama, hiç-mi hiç gülmez
Her zaman gül dökülmez ucundan
Kurşundan beterdir bazen yürekte
Arkasında durmadıklarımı da söylemem
Bakma benim durgunluğuma
Büyük fırtınalara gebedir yüreğim
Ne zaman kopacağı hiç bilinmez
Tahammülsüzdür dil yarasına, silinmez
Kuyumu kazanlara çeliktir bileğim
Şunuda kafana çok iyi sok ki,
Dostun gerçeğine can veren cinstenim
11 10 2009 Saat 16: 45
Mazlum Zengin
Mazlum Zengin
mazlum
