Bir sıçrayışta indiler
gri bir toz bulutu olmuş
ateş arabalarından.
Buyur ettiler,
diğer ağalar,kan sofrasına.
Altın maşrapada buğulanır,
taze kan
Sakallarından kan damlar
ağaların, beylerin.
Zoraki seyirdeki insanlar
Ve parçalanmış
İnsan cesetleri...
Ağaların kan sofrasında
içildi kanlar sıcak-sıcak
Getirildi çocuklar kadınlar
Tekrar doldu altın maşrapalar
Halkadaki ağaların beylerin
ellerinde dolaştı.
Ve dahi,sürdü gitti senelerce
Asırlardır
doymadılar kanlarımıza
Bir kimse dur demedi
Diyemedi
Ve dahi
Demeye cesaret edemedi.
Görünen o ki,
İnsanlık var oldukça
Hiç kimseden ses çıkmadıkça
Ve zalimlere karşı gelmedikçe
Nice asırlar daha
kan içiciler yürek yakacak
ve kanlarımız
boğazlarından akacak.
02.07.2000
(‘ŞİİR HARMANI’ ından)
Mazlum Zengin
mazlum
