Biliyorum
Bu gün degil,
Her gün bizim için
Ama, ama hergün
Her günsün benim için sevgili
Demiştim ya sana
Sen, sen yüreğimin orta yerindeki,
Sarayımın prensesi, sultanısın
Senede bir gün degil
Her günsün, her günümsün
Kelimeler, yetersiz kalır ya hani
Kalem yazmaktan yorulur ya?
Yazacak yer kalmaz ya hani
Seni ancak gökyüzüne sığdırabilirim.
Bir yüreğime sığarsın,
Birde arş-ı alâya
Seni bir kendime emenet edebilirim,
Birde yüce mevlaya.
Ve, ve biz senede bir güne degil
Biz bir seneye bile sığmıyoruz
Sonsuz,
Uçsuz bucaksız, bir bahçemsin
Gezmekten yorulmadığım
Sevmekten usanmadığım
Ve deli dolu
Ve ölesiye sevdalı halimle
Bir türlü uslanmadığım
Ben sendeki benim ben
Varsın gıpta ile baksınlar
Varsın kıskansınlar
Zemherimde gül üretensin bahçende
Kurumuş pınarlarıma, oluk-oluk
Sevgisizlikten,
Çatlamış yüreğime silme sevgi oldun
Damarlarıma kan,
Aşkıma iman oldun
Dedim ya, biz bir gün değil, hergün
Ellerimizin kenetlenmesini,
Yüreklerimizdeki kelepçeyi
Açmayalım, açmasınlar
Uzun sözün kısası
Kutlu olsun
14 02 2010
Mazlum Zengin
Mazlum Zengin
mazlum
