Yapraklar dalda,
Esen rüzgar ile nazlı-nazlı sallanırken,
Çiçekler soldu
Ve gözyaşlarını tutamadılar
Saksılarımıza kan doldu.
Bir anda, her yer sel oldu,
Ve büyük bir sessizlik
çöktü ortalığa.
İnsan ormanından,
Üç fidan kesildi,
Fidanlara ilmek attılar,
Kuşlar havalandı milyonlarca,
Havada semaha durdular,
Üç nefes, üç canı,
Kanatlarına alıp,
göklerde gezdirdiler saatlerce.
Mayıs ayının başlarıydı,
İnsan denizinden
üç damla eksildi,
Ve toprağa kan düştü,
Üç damla kan takıldı boğazlarına,
Kördüğüm attılar damlalara,
insan denen yaratıklar…
Üç can,
Üç damla kan oldu,
Daha sonra,
Damlalar birbirini izledi,
Kan damlaları aktı,
Deryalara dönüştü.
16.07.1979
(‘ŞİİR HARMANI’ından)
Mazlum Zengin
mazlum
