Yıldızlar sönüyor tek tek
Gecenin karanlığını aydınlatan,
İnsanlığa göz kırpan yıldızlar.
Ava giden avcı,
Avının en büyüğünü seçermiş
Karanlıkta yol alan katiller de
Etrafını aydınlatan,
İnsanlığa,
Bilime,
Yargıya,
İnsan olanlara çeviriyor kara silahlarını.
Ama,
Bir, in ardından bin geldiğini bilmiyorlar.
Yerlerde kan,
Yüreklerde yara var
İnsan olanın, zerre kadar sevgisi olanın,
Gözlerinde yaş, kalplerinde sızı var.
Her yıldız sönmesinde,
Lanetlenir, kınanır, öfke havalanır
Bir daha, ve bir daha
Sonu gelmeyecek mi yıldız katletmenin?
Sabır, sabır nereye kadar?
Her, yere kan göllenmesinde
Analar, bacılar insanlık ağlar.
Çabaları boşuna
Nasıl ki,
Güneş’in doğmasını engelleyemiyorlarsa
Atatürk Cumhuriyetini yıkmaya da,
Kimsenin gücü yetmeyecek.
Kara, kapkara bulutlarını,
Güneş’e Kimse asamayacak.
21.05.2006
Mazlum Zengin
mazlum
