Derdim her yıl artar asla azalmaz
İçimde kanayan yara Kerbela
Hüseyin aşkıdır yürek dayanmaz
Göz yaşım döndürür sele Kerbela
Fırat suyu sakin akar orada
Kafirler saf tutmuş iki arada
Yetiş Ya Ali Hüseyin darda
Bağrımızı yakar susuz Kerbela
Yetmiş iki can hedef oklara
Vicdanı olanlar dayanmaz buna
Aliyel Murteza ve Fatıma Ana
Görmesin kan gölü olmuş Kerbela
Güneş bile utancından saklandı
Sahra kumu al kanlarla sulandı
Feryadımız asırlardır durmadı
Andıkça derdimiz artar Kerbela
Bir avuç insana bir ordu geldi
Kara yürekleri kinle bilendi
Şah İmam Hüseyin hakka yöneldi
Dilimizde hala destan Kerbela.
Nerede Zülfikar Haydar’ın nerde
Düşmüşüz çöldeki kor ateşlere
İnliyor masumlar su diye diye
Gönlümüzde yangın olur Kerbela
De ki Kul Caferi bitmez acımız
Her muharrem yinelenir sancımız
Bu yolda verilmiş ikrarımız
Andıkça bilenir ruhum Kerbela
10.01.2008 İstanbul
Ctemiz (Cafer Temiz)
ctemiz
