Bir ağaçtım ben
Başı karlı dağların eteklerinde
Çocuklarım ve torunlarımla yaşayan bir ağaç.
Bir seher vaktinde,
Yankılandı balta sesleri orman Deniz’imizde
Kestiniz kol ve bacaklarımı,
Geçirdiniz işkence dezgâhlarından
Size göre biçim ve ebatladınız
Vakitlerden bir vakit,
Diktiniz üç ayak üzerine beni
Zirveme bir yağlı urgan taktınız
Ve ucunu da ilmek yaptınız.
Kan akıyor gözlerimsen, kan
Bir ağır koku var yakıyor geniz
Süzülüyor gözyaşlarım yanaklarımdan
Derelerce, ve oldu Deniz.
Ve üç fidan gözüktü uzaktan
Ak giysiler içinde prangalarla.
Önce birini
Sonra ötekini
Daha sonra diğerini getirdiniz
Getirdiniz üç ayağımın arasına
Taktınız yağlı urganları boğazlarına
‘Dışarıda delikanlı bir bahar’
Çiçekler açıyor dışarıda Mayısta
Ve
Ve siz gül goncalarını soldurdunuz
Adımı da siz koydunuz.
Ağlıyor Anne, Baba, Kardeş Bacı,
Sayenizde adım kaldı DARAĞACI.
26.04.2006
Mazlum Zengin
mazlum
