Işıkların, kara veren
Aydınlığa perde geren
Umuduma kan tüküren
Kara ampul istemem ben
Okullarda, kutuplaşan
Hemi sızı hem kamplaşan
Atatürk’ü, me bulaşan
Sarıklılar istemem ben
Kapat kara, ampulleri
Analardan, yaş selleri
Kanlar akan, bu gözleri
Ağlatanlar istemem ben
Savaşlarda, kazanılan
Kan dökerek destan yazan
Toprağımı, eden talan
Bir zihniyet istemem ben
Esnafıma kan ağlatan
Aydınlığı hep kapatan
Evinde ‘yan gelip yatan’
Bir padişah istemem ben
Birkaç uçak çok araba
Kendi ağa biz maraba
El ler açar yoz arap,a
El açanlar istemem ben
Ülkemizde biz el olduk
Merhametten hep kovulduk
Aşikârca, biz soyulduk
Soyan düzen istemem ben
Vatandaşa, enem veren
Devamlı an ortam geren
Sarık cübbe, fes e giren
Türbanlılar istemem ben
Cem evime cümbüş diyen
Halkı açken kendi yiyen
‘Al ananı da, git’ diyen
Kabadayı, istemem ben
Yolsuzlukla yargılanan
Laiklerle, sancılanan
Kümesimize dadanan
Bir Malı’ye istemem ben
Katil Puşh’ta kardeş diyen
Conilere, hizmet eden
Kapısına, tak-tak giden
Takunyalar istemem ben
Mazlum yazmaz özü yazar
Yaralarım her, dem azar
Almış kazma mezar kazar
Mezarcılar, istemem ben
15.03.2008 saat 03: 15
Mazlum Zengin
Mazlum Zengin
mazlum
