On altı mart,
Bin dokuz yüz seksen sekiz
Odalar,
Evler,
Sokaklar,
Her yer ceset dolu…
Çocuklarına sarılıp ölen analar
Çaresiz, ağlayan cansız babalar var Halepçe’de
Halepçe’de güneşli bir bahar günü
Gök gürültüsüne karışıyor çığlıklar
Kan yok
Top, tank yok
Uçaklardan atılan,
Kimyasal gaz var
Çocuk ve kadınlara
Zalimlerin Ölümü var, zulümü var Halepçe’de
Güneş,
Utancından bulutlarla sakladı yüzünü
Ay doğmadı,
Yıldızlar gözükmediler o gece
Ben, sen, onlar
Milletler,
Devletler suskun, dünya suskun
Ağıt yok, ağlayacak kalmadı, ölüm var Halepçe’de
Rüzgâr,
Gazları evlere, sığınaklara taşıdı
Önce gözlerde kızartılar
Sonra kusmalar başladı
Ve yere düşmeler
Tüm canlılar can verdiler tek-tek
Beş bin ölü on binlerce yaralı var Halepçe’de
16.03.2008
Mazlum Zengin
Mazlum Zengin
mazlum
