Onlarca metre yükseklikte,
Mağrur ve her zaman heyecanlı,
Bir trenin lokomotifi,
Bir çobanın,
Sürüsündeki kılavuzu gibi,
yol gösteriyor.
Gemicilerin dostudur.
Gözleri şimşek gibi,
Binlerce metreden görülür
Benim deniz fenerim.
Dil, din, ırk, mezhep gözetmeden,
yardımcı olur insanlara.
Işığının düştüğü sudaki balıklar,
Halay çeker, horon teperler,
Sabahlara kadar.
Geçen gemilerden yüzlerce el,
Teşekkür için havalanır.
Yağmur, tipi, boran,
Fark etmez onun için,
Hep ayakta dimdik,
Yüzlerce senedir uyku yok onda,
Ve yorgunlukta yok.
Işığını,
Aşktan ve sevgiden alır,
Sevincim, kederim,
Benim deniz fenerim.
26.07.2005
(‘ŞİİR HARMANI’ından)
Mazlum Zengin
mazlum
