Vuran Eylül
Eylülde güllerim soldu
Yine geldi, kıran Eylül
Yüreğime kanlar doldu
Aydınlığı, vuran Eylül
Güneşlerim kararttılar
Karanlık, yere attılar
Yüreğe pusu, yattılar
Kara kanlı duran Eylül
İşkenceler, arşa çıktı
Can ile canından bıktı
Hakkın binasını yıktı
Yâd evini soran Eylül
Taşa çiçek, ektirdiler
Ayak taşta, sektirdiler
Gözyaşları döktürdüler
Yürekleri yoran Eylül
Mazlum’a neyidi kastın
Yaralara, tuzun bastın
Körpecik fidanlar astın
Kara dünya kuran Eylül
07 09 2008 saat 11: 40
Mazlum Zengin
Mazlum Zengin
mazlum
