Dün akşam bir kütük
Reddetti beni
Ağaçlarla olan dostluğumu
Kirletti...
Bir ağacım vardı
Sırtımı yasladığım
Gölgesinde ağladığım
Dostumdu benim
Çevre bilincim...
Koruduğum korunduğum
Öyle bir ağaç
Anlatıldığı gibi
Tek ve hür
Orman gibi kardeşçesine...
Hayatımın kardeşiydi
Gençliğimin rengi
Öfkemi bilediğim
Hırçınlığımı terbiye ettiğimdi...
Birdenbire koptu hayattan
Bir baltayla devirdiler...
Ne sapına küfrettim baltanın
Nede odun tüccarlarına
Yağmur oldum ağladım...
Ne dünya be
Her ormana odun tüccarları
Her ağaca bir balta...
Ağacım yoktu artık sırtım boştu
Sığınılan gölgesi kalmadı hayatın
Öfkem yoktu
Çürüten yalnızlık dostum oldu
Attım kendimi Dicle’ye
Arındım...
Bu dünyada dost yoktu
Her yer kütük
Kırıldım vuruldum...
Koşan ağacın gölgesi olur mu
Sağa sola savrulandan dost olur mu
Kendini rüzgara kaptırandan
Olmalıydı
Bu dünyada benim de bir dostum...
Koşan ağacı diktim toprağa
Savrulan dalları durdu biraz
Etrafı çer çöptü ayıkladım
İteledim odun tüccarlarını
Yeni bir ağaç yeni bir dost
Ve sırtından yaralı bir ben vardı...
Dün akşam bir kütük
Reddetti beni
Ağaçlarla olan dostluğumu
Kirletti...
Ulan odun tüccarları
Hiçliğinize piçlik katıp
Vurun sırtımdan
Yüreğiniz varsa alnımdan
Baltalar elinizde girin ormana
Bütün ağaçlar sizin
Dost da düşman da sizin
Meyvelerine kıymayın
Ağacıma kıymayın...
Bu dünyada tutulacak dal mı kaldı...
Sırtından yaralı bir ben
Bir de ağacım vardı
Kokusu meyvelerim
Anlatıldığı gibi değil hayat
Tek ve hür ağaç yok
Ormanında odun tüccarları
Ellerinde baltalar
Bütün ağaçlar sizin
Meyvelerine kıymayın
Ağacıma kıymayın...
Aram Alzan
Aram Alzan
aligolbas
