Yel oldu gitti
Sıcak yüreğimin ev sahibiyken
Ardına bakmadan, el oldu gitti
Canıma kan veren akıl gölüyken
Yad oldu karıştı, del oldu gitti
Rahmetini kesti, susuz bıraktı
Dillerinden zehir, sineme aktı
Gökte şimşek olup üstüme çaktı
Donmuş toprağıma bel oldu gitti
Türlü ezalarla candan bezdirdi
Aklım aldı, deli, etti gezdirdi
Tarlamda hasadım suda yüzdürdü
Harmanım götüren yel oldu gitti
Güneş oldu susuz koydu kavurdu
Aylar aç bırakıp bir gün doyurdu
Toprağıma rüzgâr, oldu savurdu
Söktü ağaçlarım, yel oldu gitti
Hayat zindan oldu azap çektirdi
Kader olup, elden, ele sektirdi
Susturdu sesimi, ağzım diktirdi
Döktü saçlarımı, kel oldu gitti
Mazlum yalanlara, çabuk inandı
Ateşlerde, korda yürekten yandı
Uykusundan kan-ter, ile uyandı
Yüzüme bakarak, mel oldu gitti
11 10 2008 saat 02: 30
Mazlum Zengin
Mazlum Zengin
mazlum
