Nereden başlasam nasıl anlatsam
Doğunca çıktığım bir yoldu hayat
Hangi engelini geçsem atlasam
Yeniden aşılmaz set oldu hayat.
Ben umut yeşertsem o diken etti
Gül gibi boynumu hep büken etti
Gözden yaş yerine sel döken etti
Gönlüme zehirdi hep doldu hayat
Nereden estiği belli olmayan
Rüzgardı kendine bir yön bulmayan
Gençlik yıllarımdan eser kalmayan
Kuruyan bir güldü bak soldu hayat
Rastlamadı gerçek dost olan biri
Yar dedim o etti elinin kiri
Var mıydı bilmem ki sevenin piri
Bulsam da saç ile baş yoldu hayat
Çok acı çektirdi bu Gülperiye
Bakarsam namerdim artık geriye
Şimdi tek cevabım var bu soruya
Sensiz bende yok oldu öldü hayat
Hatice Katran
Hatice Katran
kapadokyaperisi