Kevser suyu akıtan,
on musluklu bir rahmet çeşmesin den diledim seni
göz yaşımda yeşerttim sevgini
çoğaldım seninle
çoğalttım seni
düşürür müyüm sevdamın kan kırmızı rengine
bir tek kar tanesini
acıları yokladım yüreğim seni yaşarken
her derdi her kasveti her ihaneti vira bismillah la karşıladım
alev alev kor olup yüreğimin derinine düştü her parçan
korkularım pay ettikleri ayrılığı
benim adıma yedi düvele dağıtır
ölümle yan yana şeytan
mutluluğum ağzında geviş getirir
içimde katar katar kuşku tankerleri geçerken
büyük sabırla haşlandım
Alinin kılıcıyla düzeltim eğri büğrü olan tüm düşünceleri
çile çiçeklerinden öğrendim solmamayı
yoruldum
düştüm
tükendim dediğim de
sevdan dil altı olur
yeniden çarpar bu yürek
çığlık çığlık beste olursun dilimde
dağlardan öğrendim
bir adam boyu kar yağsa da yıkılmayacağını
bir uçurum çiçeğinden feyz aldım
yaşama sıkıca tutunmayı
bin bir dert eklenirken lügatime
yüreğine yaslanıp, soluklandım
seninle çoğaldım
aşk gibi
sevda gibi
bir elif gibi mağrur
bir mim gibi mesrur
düştüm yollara
İbrahim 'in baltasıyla kırdım önümdeki tüm putları
yediler kırklar adına
şiirlere sar beni
gönül kıyılarım kurumasın kerbela misali
Çiğdem Çimen / İstanbul