Ben bir meşe ağacıyım bilmem kaç asırlık
Anadolu’nun orta yerinde
Toprağım bol köküm derinde
Ben bir meşe ağacıyım bir yerde bir vadide.
Tohumumu rüzgar getirmiş kuzeyden
Toprağa karışmışım
Daha sonra yağmur ve güneşin iş birliğiyle
Yeşermiş kök salmışım toprağa.
Önce filiz,sonra dal,ağaç oldum
Dallarımda kuşlar barınıp şarkılar söylediler
Gölgemde koyunlar eğleşti çobanlar kaval çaldılar
Ben bir meşe ağacıyım köküm toprakta başım güneşte.
Gün geldi vahşiler, barbarlar kestiler dallarımı
Gövdeme kurşun sıktılar
Ve ateşe verdiler
Ben bir meşe ağacıydım bilmem kaç asırlık.
Benim dalım bedenimde köküm toprakta
Kurşun işlemedi bana
Yanmadım yakamadılar
Hala bir meşe ağacıyım orada o dağda.
Toprağı kucaklamışım sıkı-sıkı
Ben ne kasırgalar ne boranlar gördüm kardeş
İçiniz rahat olsun güçleri yetmez bana
Şimdi milyonlarca meşe ağacıyız dağda ovada bahçede.
Ben hala bir meşe ağacıyım parkta
Çocuklar salıncak kurmuşlar dalımda
Kuşlarla sohbet ediyorum başım güneşte
Hala palamutların toprağa karışıyor.
Ama gün gelecek güneş doğacak
Kestikleri dal mavzer
Palamutlarım bomba olup üzerlerine çevrilecek
Hesap verecekler yaptıklarına yapacaklarına
Ben bir meşe ağacıyım yıkılmam toprağı kucaklamışım.
01.04.1999
(‘ŞİİR HARMANI’ ından
Sevdiklerinize gönderin
Yazdırın
