Şoparlar *

Arabanız ağır ağır ilerliyor şehirde
Alışveriş merkezleri
Işıl ışıl şehir kokusu
İnsanlar atmış kendini
Sokaklara caddelere
Güzel bir müzik
Dolaşıyor içinde arabanın
Kırmızı ışıkta birden
Bitiyor biri
Camı siliyor
İşte o kişi bir insan
Çocuğu benim öğrencim...

Yorgunsunuz
Haftanın tüm stresi omuzlarınızda
İki üç arkadaş dalıyorsunuz şehre
Boğaz ışıl ışıl
Rengarenk şehir
Paranızda var
Atalım iki tek diyorsunuz
Oturuyorsunuz güzel bir yere
Yemekler yeniyor
İçilenler içiliyor
Yorgunluk stres dökülüyor
Rahatlıyorsunuz
Birden güm güm
Müzik dalıyor içeri
İlkin rahatsız edici
Sonra ahenge dönüyor
Esmerim kardeşlerim dalıyor geceye
İşte onlar insan
Çocukları benim öğrencim...

Bir ara şehirden
Bir büyük şehre göç ettiniz
Adı İstanbul
Çocuklar eşiniz mutlular
Atmışlar kendilerini sokaklara
Eğlence gırla gidiyor
Arkadaşlar yemekler sohbetler çay toplantıları
Her şey yolunda
Hafta sonu ya
Büyük bir caddede caka satıyorsunuz
O güzel kızınız esmer biraz
Yanına bir kadın geliyor
Esmerliğine çiçek uzatıyor kızınızın
İşte o kadın bir insan
Çocuğu benim öğrencim...

Güzel bir ilçe Şişli
Alışveriş merkezleri çoğalıyor
Belediye çalışıyor
Sokaklar fena değil
Kısmen temiz
Mutlu insanlarda yaşıyor
Gergin mutsuz olanlarda
Mecidiyeköy’den yürüyorsun Çağlayan’a doğru
Güzergah güzel
Sağda dikkat çekici birkaç blok
Arkada mahalle
Şirin bir yer diyip dalıyorsun
Çehresi değişiyor insanların
İfadeleri gergin mutsuz
Tedirginliği yanına alıp
Ağır ağır ilerliyorsun
Okullar görüyorsun
Binalar güzel
İşte o okullarda
Çocuklar var
Bizim çocuklar
İtilmişler esmerler ezilmişler
Vurulmuş sövülmüşler...

Ortasında şehrin okul var
İçinde şoparlar*
Ağlayanlar
Kavga edenler
Yalan diz boyu...

Ve işte öğretmenler
Önce kavgayı ayırıp
Ağlayanı susturup
Yalanı yok edecekler
Yalan...

Kimse saat on bire kadar yatıp
On iki de okula gelip
Anasınıfı öğrencilerinin parasıyla
Yapılan öğlen yemeğini yiyip
Bir iki öğretmeni odasına çağırıp
Hava atarak
Öğretmen olduğunu düşünmesin
Ki bu kişi bıyık altından gülüp
Ben zaten öğretmen değilim
Müdürüm diyebilir
Eminim ki diyordur zaten...

Müdürü var okulun
Yalan
Saygınlığı var okulun
Özrü var okulun
Yalan...

Müdürü yatıyor
Saygınlığı ayakaltı
Özrü kabahatinden büyük
Çocukları var okulun
Var
Öğretmenleri var okulun
Çalışkan
Emektar
Huzuru var okulun
Yok
Stres gerginlik
Mahalle havası
Rüzgar içerde
Ama her şeye rağmen
Öğretmenleri var okulun
Müdürü var
Aslında yok
Var da bir özelliği yok
Üzücü olan buna niyeti de yok
O şoparlar* insan
O çocuklar bizim
Ve biz varız
Öğretmenleri
Gün gelir arkadaşları
Onların bir yarını var
Ya yarını bu gün olanlar...

Çocuklar var
Bizim çocuklar
İtilmişler esmerler ezilmişler
Vurulmuş sövülmüşler
Bu dünyada
Şoparlar* da var
Onların bir yarını var
Ya yarını bugün olanlar...

*Şopar: Çingene, Çingene çocukları...
 

Bir dizi fragmanında denildiği gibi;
Türkiye'nin bu karanlık ve puslu vadisinde yaşananları anlattığım
Bu şiirdeki kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünüdür...

Eklenme: 25-03-2008
Şair: Aram Alzan
Yazan: Ali Gölbaş
Hit: 1966
[ Geri dön | Yorum Ekle | Sevdiklerinize gönderin | Yazdırın ]