Yaşadıkça bu hayatı sığmıyor düşlerim
Gündüzleri huzur gece uyku almıyor gözlerim
Düşünüyorum bu kahpe asrı düşünüyorum
Ben her temmuz sizinle yaniyorum
Ektiginiz tohumlarda ekin oldum harmana geliyorum
Diktiginiz fidan dallarında zümrüt yaprak oluyorum
Bastığınız Kızılırmak boyunda toprak oluyorum
Ben her temmuz sizinle yanıyorum
Gökte şimşekler çakıp gökler gürlüyor
Havada kara bulutlar ortalık toz duman oluyor
Hangi yöne baksam gözlerim sizi arıyor
Ben her temmuz sizinle yanıyorum
Her gün dört mevsimi birden yaşıyorum
Gültekin saza vurdukça ben semaha duruyorum
Bu ne ilk ne de sondur düşündükçe çıldırıyorum
Ben her temmuz sizinle yanıyorum
Mevsim sanki kış düşlerimle üşüyorum
Yobazlar pusu kuracak diye korkuyorum
Kalemim silahımdır barış için yazıyorum
Ben her temmuz sizinle yanıyorum
Sizler yanınca umutlarım söndü ağlıyorum
Sevgi ve barış sevdanızı tutmuş bırakmıyorum
Kardeşlik sevgisini bu yobazlara anlatamıyorum
Ben her temmuz sizinle yanıyorum
Alevisi sünnisi cerkezi lazı kürdü kardeşiz biliyorum
Kim bu fitneligi nefreti aramıza koydu çözemiyorum
Kenetlenelim sevgiden başka güç yok diyorum
Ben her temmuz sizinle yanıyorum
Elimizde olan bu fani dünya büyük bir yalan
Ey yobaz ne kula kul ol ne de ortalıkta dolan
Aleviyi sunniyi çerkezi lazı kürdü yarattı yaradan
Kizilkale diyor ki ''kardeşiz mevsimlerde yanmasın canlar''
Yusuf korkmaz (kizilkale 01.07.2008)