 |
Dalım kırgın neyleyimGönül bahçesinde, güllerim solmuş
Dolu vurmuş dalım kırgın neyleyim
Bülbüllerim gitmiş, kargalar dolmuş
Dost sesinde halım yorgun neyleyimPeyke - palazlarda uykum yitirdim
Üryan gönlüm, ilen sevgi yetirdim
Dostun pazarından, şelek getirdim
Mezattaki malım vurgun neyleyimTürlü çiçeklerden, kovan bıraktım
Şeker - şerbet olup, üstünde aktım
Haranı-dan kevgir, tütsüyle yaktım
Peteklerde balım dargın neyleyimDağarcıktan kuru, ekmek ıslattım
Yazıdan yabandan, sevgi fırlattım
Bağım viran olmuş toprakla yattım
Bahçemdeki çalım sargın neyleyimBir ses olup aktım, aktım yoruldum
İlkbaharda seldim, sonra duruldum
Aksatam bahane, kapında durdum
Pazar-mezat alım kargın neyleyimAbul - beşte güneş, yandırdın beni
Dost bağından çıkıp kandırdın beni
Yeşil, morlu dolak, bandırdın beni
Boynundaki şalım solgun neyleyimAht-ı vefa yitmiş, dost bulamadım
Yarım asrı geçtim, can sulamadım
Azrail’den davet, sözde durmadım
Ecel gelmiş falım olgun neyleyimHanım harap canım, tende sallanır
Sekiz ayak, dört can, başta yollanır
Çulum küskün kilim yırtık kollanır
Oturduğum halım orgun neyleyimDağdan taştan koşan deli sel idim
Çınarlar sallayan, çarpan yel idim
Korkusuzdum bete korku del idim
Azgın selde salım yorgun neyleyimSes kesildi yürek, suskun söylemez
Türkülerim yasta, selam eylemez
Göz güneşten kara, yerler göremez
Mazlum sustu lalım durgun neyleyim05 03 2010 Saat 16: 00Mazlum Zengin
|
 |
