Kerbelâ Derdim her yıl artar asla azalmaz İçimde kanayan yara Kerbelâ Hüseyin aşkıdır yürek dayanmaz Göz yaşım döndürür sele Kerbelâ Fırat suyu sakin akar orada…… Yetmiş iki can hedef oklara Kafirler saf tutmuş iki arada…… Vicdanı olanlar dayanmaz buna Yetiş Ya Ali Hüseyin darda…… Aliyel Murteza ve Fatıma Ana Bağrımızı yakar susuz Kerbelâ.. Görmesin kan gölü olmuş Kerbelâ Güneş bile utancından saklandı Sahra kumu al kanlarla sulandı Feryadımız asırlardır durmadı Andıkça derdimiz artar Kerbelâ Bir avuç insana bir ordu geldi……. Nerede Zülfikar Haydar’ın nerde Kara yürekleri kinle bilendi......... Düşmüşüz çöldeki kor ateşlere Şah İmam Hüseyin hakka yöneldi. İnliyor masumlar su diye diye Dilimizde hala destan Kerbelâ……. Gönlümüzde yangın olur Kerbelâ De ki Kul Caferi bitmez acımız Her muharrem yinelenir sancımız Bu yolda verilmiş ikrarımız Andıkça bilenir ruhum Kerbelâ 10.01.2008 İstanbul Cafer Temiz
.
|