Senin yüzünden
Ne kadar özürler, dilesen benden
Dal kırıldı dostu, vurdun özünden
Canım aldın canlar, gitti bedenden
Dostun yaralandı, senin sözünden
Acı poyraz olup, savurdun gittin
Kızgın güneş ile kavurdun gittin
Dostu kötülerle, yoğurdun gittin
Zemheride ateş, düştü közünden
Diline kilit vur dost yaralanmasın
Tütün bas acıya harmanlanmasın
İstemem derdime derman olmasın
İnanmam ki yaşlar akar gözünden
Yalvarmak faydasız, yürek yaralı
Dost sinemden çıkıp, yad-a varalı
Ak görünmüş gecem, olmuş karalı
Sevdam ölüp gitti, senin yüzünden
Mazlum’un sevdası, yetim çaresiz
Dostların içinde, kimsiz kimsesiz
Ayaklar direnmiş, gitmiyor sessiz
Karlı dağ görünür dostun düzünden
03 03 2010 Saat: 12: 45
Mazlum Zengin