YAŞADIM SANMAK

         

Yaşadığını sanıyorsun
Dokunmadan bakmadan kitaplara
Kağıtlarla oynuyorsun
........................Kahvehanelerde
Eline mala almadan
Taş diziyorsun takoza ustaca
Teneke  duvar baraka
Gecekonduda yaşamak adına
Elinde keskin balta
Her geçen gün yok ediliyor
Birer birer başlarında kuşlar
Başları göğü delen
Seni beni onu yaşatan
O yemyeşil çamların
.....................Yerinde biten
Teknolojinin son harikası
 ......................O gökdelenler 
Otomatik taşıyor
Her şeyleri cepleri
O insanları
....................Göğün bir katına
O kafalar ürkek
Ve suskun
Bakışları korku
Endişe yüklü
Her saniye
Ölümü düşünüyorlar
........................Oysa
O gökdelenlerin yerinde
Çam olsa, çınar olsa
Kavak olsa, kayısı olsa
Gölgelerinin altında
O güne kadar
Hiç görmemiş olsalar bile
 .......................Birbirlerini
Çıplak güneşin altında
Yanmaksızın
 .....Bıkmaksızın
..............Korkmaksızın
O ağaçların gölgesinde toplanırlar
Güle oynaya
Pür neşe
Cepleri ortada
Bir ekmek
Bir soğan
Ne varsa
Paylaşırlar her şeyi
Ve öylesi anıları
Kalplerinde kilitlerler
..................... Aklın hazinesine
Ve sen yaşamak dersin
Bir kadın ayartmaya
Sevgiden yoksun yani
Parayla yatmaya
Esas o gözler kör
Seveni
Sevmeyeni ayırmakta
 ..............Yanlış yapmakta
Okusan  da görsen
.....................Esas sevgiyi
İşçinin nasırlı ellerinde
Ve emekçinin alın terinde
Dört duvar arasında
Kapalı bir küpte
Saf ve temiz
Bir damla yaşamakta
Yatmakta kadınsız
...................Ve kadınını
Kalbinde yatıran
..................Sevgisi Vatan
Ve hain çıkarcı
İfritlerin sevgisizliğiyle
Adaletin adaletsizliğinde
Kokuşmuş hücrelerde
 ........................Yaşatılıyor
Aydın ve sevecen insanlarımız
                      3 - 3 - 1993 

 

Eklenme: 05-02-2011
Şair: Hüseyin Zengin
Yazan: Kehya
Hit: 1600
[ Geri dön | Yorum Ekle | Sevdiklerinize gönderin | Yazdırın ]