Dizleri kan içindeydi
Yanaklarından süzülen yaşlar
Toz kaplı yüzünde çamurumsu
Bir görünüm veriyordu.
Daha beş altı yaşlarındaydı
Sokakta bisikleti
Yaşamda hayatı öğreniyor
Yeni emekleyen bir çocuk gibi
Habire düşüyordu.
Babası balkondan bakıyor
Ve hiç bir şey söylemiyordu
Çünkü o da böyle öğrenmişti hayatı
Bisiklet kırmızıydı
Çocuk her düşmesinde
Babasına doğru bakıp ağlıyordu
Ve diğer çocuklar gıpta ile bakıyorlardı.
İkinci gün erkenden
Sokakta karşılaştım çocukla
İçi içine sığmıyordu
İki dizi sarılı
Ve kafasında bir bandaj vardı.
Öğrenmişti her şeye rağmen
Bir aşağı, bir yukarı
Gidip geliyordu
Kırmızı bisikletli çocuk
Öğrenmişti bisiklet kullanmasını
ve hayatın binde birini.
7.8.2005
('ŞİİR HARMAN'ından)