Ben mi?

Çobanım Anadolu’da               
Gezerim dağ taş                        
Kurtla kuşla arkadaş                 
Elimde dertli kavalım               
Nefesimden türkü fışkırır.          
Özgürlük türküleri                     
Güzel ülkemin,                           
Ve ezilen halkların                    
Direniş türküleri.                        

Ben’mi?
Meydan,
Meydanlardayım
Yumruklar sıkılı
Dişler hınçla kilitli
Yankılanıyor seslerimiz
Yoldaşlarla beraberiz
Ve faşizmin cellatlarını,
Tükürür nefeslerimiz.
                                                 
Ben’mi?                                      
Grev çadırındayım                      
Ve halay başındayım                  
Elimde kırmızı mendilim           
Şanlı direnişlerdeyim                  
Ki ekmek peşindeyim                 
Analarla bacılarla                        
Ve türlü acılarla                          
Yoğrulmuş hamurumuz.             
   
Ben’mi?
En önde kavgada
Barış için
Yumruklar havada
Bazen,
Kurşun yağdırırım zalime
Bazen
Gül dökülür namlumdan
Anaların, bacıların ayaklarına.
                                                    
Ben’mi?                                      
Yüksek dikenli teller                  
Kalın duvarlar                             
Ve parmaklıklar arkasında          
Tutsak bir canım                              
Ve bir insanım                                 
Kavgada,                                       
Üstüne-üstüne giden zalimin       
Gözünü budaktan sakınmayanım.

Ben’mi?
Cezaevi avlusundaki
Söğütte salkımım
Köküm sağlam, toprakta
Dallarım yükseldikçe,                                                                     
Çiğ damlaları içerim şafakta.                                                        
Önünde eğilirim halkımın
Kışın serçelere korunak 
Yazın mahkum, lara gölgeyim. 
                                                                                                              
Ben’mi?                                        
Ölüm oruçlarında                         
Özgürlük saflarında                      
Yüreğim tutsak                             
Ve ben dışarıdayım kuşlarla.         
Kara dumanlar yükselir                
Cezaevleri tavanlarından              
Kaçın martılar, güvercinler           
Kara dumanlar arasındayım.         

Ben’mi?                                                                        
İsyanlarda en başta
Bedenlerimiz ateşte
Kara bulutlar hep üzerimizde
Yazda kışta zemheride  
Aç kurtlar izlerimizde                                             
Direnin canlar direnin
Elbet birgün güneş doğacak, ve
Mavi gökteki kara bulutlar dağılacak.

     26.11.1980   (Davutpaşa)

Eklenme: 12-08-2006
Şair: Mazlum Zengin
Yazan: mazlum
Hit: 1068
[ Geri dön | Yorum Ekle | Sevdiklerinize gönderin | Yazdırın ]