Çınar ağacı, neden üzgünsün?
Neden gözyaşı döküyorsun?
Bir-bir gelip geçenlere,
Mahzun mahzun bakıyorsun.
Üzülme, yine yaz gelecek,
Yine çocuklar salıncak kuracaklar dalına,
Sevgililer buluşacak gölgende,
Yine aşıkları duyacaksın hasretle.
Kuşlar yuva yapacak dallarına,
Çocuklar salıncakta,
Kuşlar yuvada sallanacaklar.
Sevgililerin öpüşmelerine tanık olacaksın.
Üzülme, güzel çınarım üzülme,
Her kışın bir yazı,
Her gecenin bir sabahı,
Her kara günün bir aydınlığı var, üzülme.
23.06.2005
(‘ŞİİR HARMANI’ından)