Vurulmuş,
Yerde yatıyordu upuzun
Yumruklar sıkılı,
Dişler kenetliydi birbirine
Sabahın ilk ışıkları sokağa serpilmişti
Yüzünde bir tebessüm belirdi ansızın
Dudaklarından bir cümle karıştı aramıza
Elveda vatanım…
Fabrika çarkları,
Emekçileri çağırıyordu tek-tek
Uykulu gözler,
Düşünceli yüzler ve yorgun ayaklar
Toplandılar,
Yerde upuzun ve kanlar içinde yatan güvercinin başında
Serçeler ürkmüşler
Köpekler havlamaktaydılar…
Vücut soğumaya başlamıştı
Yüzünde son gülümsemesi aslıydı
Yumruklar hala sıkılıydı
Ve yanı başın da, hiç tetiği çekilmemiş,
Tabancası duruyordu
Ama çevreden toplananların,
Gözleri ağlamaklıydı…
09.02.2008 saat 11: 10
Mazlum Zengin