Güneş ülkesinin gölge çiçeği
İnce, narin, kırılgansın
Duygu yüklü yürekli
Anadolu’mun en güzel kentindensin
Ve şu an gurbetin gurbetindesin
Sen yüreğimizden sürgün müsün?
Çok duygusal şiir dostusun
Benim en vefakar hayranımsın
Bıkmadan usanmadan her gün
Sabaha karşı üç dörtlerde
Şiirlerimi tıklayıp yorum yazansın
Seninle konuşamadım kırgın mısın?
Sen Munzur’lu gölge çiçeği
Sabah iş var çalışma var
Bırak artık şu bilgisayarı
Bırak artık bu berbat şiirlerimi
Yat uyu dinlen sabah oldu
Yoksa sen bilgisayara kelepçeli misin?
Bir gün gölge çiçeği bir gün
Suların ağaçlara yürüdüğü gün
Odunlar topladım dağ büyüklüğünde
Munzur’da hiç sönmeyecek bir ateş
Gücüm yok takatım yok yakmaya
Bu ateşi sen yakar mısın?
Sen gölge çiçeği sağlıcakla kal
Çocuklarına kanat ger şemsiye ol
Öperim kara munzur gözlerinizden
Aydınlıklara hep mutlu ve umutlu ol
Benim hep arkadaşım ve dostum ol
Karanlıkları aydınlatmaya var mısın?
31.12.2005
(Gölge çiçeği dostuma armağanımdır)